……….geen van de drie kunstenaars is blijven hangen in een maniertje, er is sprake van een voortdurend onderzoekende houding.
De wat je zou kunnen noemen kruisbestuiving heeft geleid tot deze expositie.
Een prima opzet, omdat de kijker als het ware gedwongen word om in enigszins verwant werk de overeenkomsten en verschillen te analyseren.
Het gaat bij alle drie primair om formele aspecten van de schilderkunst, kleur streek, drager, textuur etc.
Met name het gebaar de verfstreek speelt bij alledrie een centrale rol.
In dit verband zou je in Europa kunnen denken aan kunstenaars als Soulages, Hartung en Sonderborg, in de Verenigde Staten met name Franz Kline.
Het reargeren op een traditie is wel te verstaan iets anders dan het slaafs opvolgen ervan.
Ieder voor zich hebben deze kunstenaars een heel eigen idioom ontwikkeld.
Nies werkt in acryl, waar ze prachtige resultaten mee boekt.
Van een voorzichtige start met veel transparantie in aardkleuren, naar een heel gedecideerd eigen handschrift, met veel elan in brede streken neergezet in verbazend coloriet…………..